Eksperymentowanie z narkotykami, niezależnie od wieku czy kontekstu, niesie za sobą poważne ryzyko zdrowotne i życiowe. Jednym z najpoważniejszych zagrożeń jest przedawkowanie lub ostre zatrucie organizmu substancją psychoaktywną. Co roku w Polsce odnotowuje się przypadki zgonów będących bezpośrednim skutkiem przyjęcia zbyt dużej dawki narkotyków.

Jak rozpoznać objawy przedawkowania, jak skutecznie udzielić pierwszej pomocy i kiedy należy bezzwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe? Świadomość i szybka reakcja mogą uratować życie.


Czym jest przedawkowanie narkotyków?

Przedawkowanie narkotyków to stan, w którym osoba przyjęła jednorazowo zbyt dużą ilość substancji psychoaktywnej, przekraczając próg tolerancji organizmu. W efekcie dochodzi do zaburzenia podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, krążenie czy świadomość.

Ryzyko przedawkowania rośnie szczególnie:

  • po okresie abstynencji, gdy tolerancja organizmu uległa zmniejszeniu,

  • przy łączeniu różnych substancji psychoaktywnych (np. narkotyki i alkohol),

  • w przypadku zażycia nieznanych lub zanieczyszczonych substancji,

  • u osób w złym stanie psychicznym lub somatycznym.


Objawy przedawkowania narkotyków

Objawy różnią się w zależności od rodzaju narkotyku, ale istnieją pewne wspólne symptomy, które powinny wzbudzić niepokój. Poniżej przedstawiamy je w zależności od grupy substancji.

Objawy typowe dla opioidów (np. heroina, morfina, kodeina):

  • znaczne zwężenie źrenic („szpilkowate”),

  • bardzo spowolniony, płytki oddech (ryzyko bezdechu),

  • bladość skóry, sinienie ust i paznokci,

  • utrata przytomności, brak reakcji na bodźce,

  • możliwość wystąpienia śpiączki lub zapaści.

Objawy przedawkowania środków pobudzających (amfetamina, kokaina, ecstasy):

  • rozszerzone źrenice,

  • nadmierna potliwość, wzmożona aktywność fizyczna,

  • przyspieszone tętno, hiperwentylacja,

  • niepokój, agresja, halucynacje,

  • drgawki i przegrzanie organizmu (hipertermia),

  • odwodnienie, utrata przytomności.

Objawy zatrucia halucynogenami (LSD, grzyby psylocybinowe):

  • zaburzenia postrzegania, lęki, paranoje,

  • silne urojenia, zaburzenia orientacji,

  • pobudzenie lub przeciwnie – letarg i senność,

  • skoki ciśnienia, nieprzewidywalne zachowania.


Zatrucie narkotykami – przyczyny i charakterystyka

Zatrucie narkotykami to efekt działania toksycznego substancji psychoaktywnych na organizm. Może pojawić się zarówno u osoby, która dopiero rozpoczęła eksperymentowanie z narkotykami, jak i u osób zaawansowanych w uzależnieniu.

Najczęstsze przyczyny zatrucia:

  • zażycie zbyt dużej dawki,

  • zmiana tolerancji po okresie abstynencji,

  • świadome dążenie do „złotego strzału” (celowe przedawkowanie, by osiągnąć euforyczny efekt, czasem zakończone śmiercią),

  • nieświadome przyjęcie substancji o nieznanym składzie.

Zatrucie może mieć różny przebieg kliniczny, w zależności od:

  • rodzaju narkotyku,

  • dawki i drogi przyjęcia (np. wziewnie, dożylnie),

  • stanu psychicznego i fizycznego osoby,

  • ewentualnego współistnienia innych substancji (np. alkoholu).


Skutki zatrucia i przedawkowania

Zarówno ostre zatrucie, jak i przedawkowanie, mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Wśród najgroźniejszych skutków wymienia się:

  • zapaść krążeniowa – gwałtowny spadek ciśnienia krwi, utrata przytomności,

  • niewydolność oddechowa – prowadząca do niedotlenienia i śmierci,

  • hiperwentylacja – w skrajnych przypadkach prowadząca do zasadowicy oddechowej,

  • udar mózgu, śpiączka, drgawki,

  • uszkodzenie narządów wewnętrznych – zwłaszcza wątroby i nerek,

  • śmierć kliniczna w przypadku braku szybkiej interwencji.

 


Pierwsza pomoc przy przedawkowaniu lub zatruciu narkotykami

Świadkowie zatrucia często boją się zareagować – z powodu szoku, braku wiedzy lub strachu przed konsekwencjami prawnymi. Tymczasem natychmiastowa reakcja może uratować życie.

Co robić krok po kroku?

1. Zachowaj spokój i oceń sytuację

Upewnij się, czy osoba oddycha i jest przytomna. Jeśli nie – natychmiast działaj.

2. Wezwij pogotowie ratunkowe (112)

Nigdy nie czekaj z nadzieją, że „to minie”. Powiedz dyspozytorowi wszystko, co wiesz: wiek, stan, możliwą substancję, objawy.

3. Ułóż osobę w pozycji bocznej bezpiecznej

Jeśli oddycha, ale jest nieprzytomna – połóż ją na boku, by zapobiec zadławieniu się wymiotami.

4. Sprawdź drożność dróg oddechowych

W razie potrzeby – udrożnij je i rozpocznij resuscytację (masaż serca, sztuczne oddychanie).

5. Spróbuj utrzymać kontakt i świadomość

Jeśli osoba jest przytomna, rozmawiaj z nią, nie pozwól zasnąć. Pomaga to w ocenie stanu przez ratowników.

6. Zabezpiecz dowody – opakowania, strzykawki

Pomogą ustalić, co zostało zażyte, co może być kluczowe dla leczenia.

7. Chroń przed przegrzaniem lub wychłodzeniem

W przypadku pobudzenia – zapewnij ciche, ciemne miejsce. Przy przegrzaniu – schładzaj ciało zimnymi okładami.


Leczenie szpitalne i odtruwanie

W szpitalu lekarze mogą podać odpowiednie antidotum (np. nalokson przy opioidach, flumazenil przy benzodiazepinach), rozpocząć terapię tlenową, przeprowadzić płukanie żołądka lub wdrożyć leczenie detoksykacyjne.

Każde zatrucie i przedawkowanie wymaga pełnej oceny internistycznej i psychiatrycznej, by nie dopuścić do nawrotów i zapobiec trwałym uszkodzeniom organizmu.


Podsumowanie

Przedawkowanie i zatrucie narkotykami to sytuacje realnie zagrażające życiu. Choć objawy mogą się różnić w zależności od substancji, każdorazowo wymagają natychmiastowej interwencji i wezwania pomocy medycznej.

Jeśli jesteś świadkiem takiego zdarzenia – nie czekaj, nie wahaj się. Twój telefon i działania mogą zdecydować o czyimś życiu. Równocześnie warto mówić o profilaktyce, edukacji i wspierać osoby uzależnione w drodze do leczenia. Nawet najbardziej dramatyczna sytuacja może być początkiem zmiany – o ile zareagujemy na czas.